|
|
HİCRİ 15.YIL
Daha
sonra Ebu Ubeyde, Halid bin Velid'i Kınnesrin'e gönderdi. Halid şehrin
yakınlarına gelince Bizanslılar başlarında Minas olduğu halde onlara karşı
koymak üzere geldiler. Mınas, Heraklieos'tan sonra Bizanslıların en büyük
şahsiyeti idi. Aralarında çarpışma oldu ve Mınas beraberindekilerle birlikte
öldürüldü. BizanslIlar bundan önce benzeri bir şekilde öldürülmüş değillerdi.
Sanki hepsi de bir anda öldüıülmüş gibi oldular. Arkasından Halid, Kınnesrın
üzerine yürüdü. Kınnesrın halkı kalelerine çekildi ve kendilerini korumaya
başladılar. Fakat Müslümanlar onlara: "Sizler bulutların üzerinde bile
olsanız, Allah ya bizi sizlerin yanına çıkartır yahut sizleri bizlerin yanına
indirir." diye haber gönderince, durumlarını gözden geçirmeye başladılar.
Sonunda Hıms halkı ile yapılan şartlarla barış istedilerse de Halid şehri
kesinlikle tahrip etmek istediğinden bu istekleri kabul edilmedi ve şehrin
tahribini önleyemediler. Bu sırada Heraklieos, Kostantiniyye'ye varmış
bulunuyordu. Sebebi şudur: Halid ile İyad, Şam'dan, Amr bin Malik ise Küfe
tarafından yola koyularak Karkısıya tarafından çıkıp Heraklieos üzerine
yürüdüler. Abdullah bin el-Mu'temm ise ordusu ile Musul taraflarından yola
koyulmuş, ancak daha sonra da geri dönmüşlerdi. İşte bu sırada Heraklieos
Kostantiniyye'ye girdi. Bu Müslümanların cesaretle çeşitli kollardan ilk
ilerleyişleri olup on beşinci yılda gerçekleşmişti. On altıncı yılda olduğu da
söylenmiştir.
Hz.
Ömer, Halid'in yaptıklarını haber alınca: "Halid, bu sefer kendi kendisini
komutan yaptı. Allah'ın rahmeti Ebü Bekir'in üzerine olsun, o yiğitleri benden
daha iyi tanırmış", demişti. Hz. Ömer daha önce hem Halid'i hem de Müsenna
bin Harise'yi görevlerinden almış ve bununla ilgili olarak şunları söylemişti:
"Ben, kendilerini, onlar hakkında herhangi bir şüphem olduğu için görevden
almadım. Fakat halk onları gözlerinde o derece büyüttü ki, bu zaferleri Allah'ı
unutarak onlara bağlamalarından korktum."
Hz.
Ömer Müsenna'yı görevden almak hususundaki görüşünden, Ebü Ubeyd' den sonra işi
ele almasından, Halid hakkındaki görüşünden de Kınnesrin'den sonra vazgeçmiş
idi.
Heraklieos'a
gelince: O, Ruha (Urfa)'dan ayrılmıştı. Buranın köpeklerini ilk havlatan ve
tavuklarını ilk ürküten Müslüman kişi sahabeden olan Ziyad bin Hanzala' dır.
Heraklieos,
Ruha'dan ayrılıp Şimşat'da konakladı. Oradan da Kostantiniyye'ye doğru yola
koyuldu. Ruha'dan ayrılmak istediğinde, tümsekçe bir yere çıkıp Şam taraflarına
döndü ve şunları söyledi:
"Selam
sana Suriye! Bir daha görüşmemek üzere selam! Bundan sonra sana hiç bir
Bizanslı, uğursuz çocuk dünyaya gelmedikçe korkusuzca giremeyecektir. Keşke bu
çocuk doğmasa!"
Heraklieos
'un bu davranışı ne kadar güzel, fakat BizanslIlar için de ne kadar büyük bir
musibet!
Heraklieos,
daha sonra yoluna devam ederek Kostantiniyye'ye vardı.
İskenderun
ile Tarsus arasında bulunan kalelerde bulunanları da yanına alrmştı. Bundan
maksadı ise, Antakya ile diğer Rum şehirleri arasında kalan bölgelerde
Müslümanların mamur bir yere rastlamamaları idi. Heraklieos kalelerdekileri de
dağıtmış olduğundan Müslümanlar kimse bulamıyorlardı. Bazen de kalelere yakın
yerlerde Rumlar tuzaklar kuruyor ve geride kalanları gafil avlayabiliyorlardı.
Daha sonra Müslümanlar bunun için de gerekli ihtiyat tedbirleri aldılar.
BİR SONRAKİ SAYFA
İLE DEVAM ETMEK İÇİN AŞAĞIDAKİ İSME TIKLA
HALEP, ANTAKYA
ve DİĞER BÜYÜK ŞEHİRLERİN FETHİ