MUĞNİ’L-MUHTAC

CENAZELER / DEFİN ÖNCESİ - KABİR

 

GİRİŞ

 

Kabrin en az şekli [ölüden kötü] ko ku çıkmasını ve yırtıcı hayvanları[n ölünün cesedini yemesini] engelleyecek bir çukur olmasıdır.

 

Kabrin; boyu normal bir erkek iki elini yukarıya doğru kaldırdığında uzanacağı mesafe kadar [eni ve boyu] geniş ve derin kazılması menduptur.

 

Şayet [kabrin bulunduğu] arazi sert ise lahid yapmak. yarmaktan daha faziletlidir.

 

[Ölü kabre konulmadan önce] ölünün başı kabrin ayak kısmına konulur, ölü yavaşça başı tarafından kabre doğru çekilir.

 

Ölüyü kabre erkekler koyar. Bunu yapma konusunda en öncelikli hak sahibi, cenaze namazını kıldırma konusunda en öncelikli hak sahibi olandır.

 

Ben [NevevI] derim ki: Ancak ölen kişi evli bir kadın ise onu kabre koyma konusunda en öncelikli hak sahibi kocasıdır. Allah daha iyi bilir.

 

Ölüyü kabre koyanlar tek sayıda olurlar.

 

Ölü lahde sağ tarafı kıbleye gelecek şekilde konulur, ölünün yüzü lahdin duvarına yaslanır, sırtı da tuğla vb. bir şeye yaslanır. Lahdin açık tarafı tuğlalar ile örtülür. Kabre yakın olan kişi eliyle üç defa kabre toprak atar, sonra kürekle toprak boşaltılır.

 

Kabir yalnızca bir karış miktarı yükseltilir.

 

Doğru oIan görüşe göre kabrin üzerinin düz yapıIması [deve hörgücü gibi] eğik yaplImasından daha iyidir.

 

İki kişi bir kabre gömüImez; ancak bir zorunIuIuk varsa gömülebilir. Bu durumda daha faziletli oIan daha önce kabre konuIur.

 

Kabir üzerine oturuImaz, basılmaz.

 

Kabri ziyaret eden kişi ölüye hayatında iken yakIaştığl gibi yakIaşır.

 

BİR SONRAKİ SAYFA İÇİN AŞAĞIDAKİ LİNK’E TIKLAYIN

 

A. BİR KABİRDE EN AZINDAN BULUNMASI GEREKEN NİTELİKLER