ESFEL-İ SAFİLÎN:
En aşağı yer. Zaiflik,
yaşlılık, boy bos, akıl ve anlayışın gidip çocuk gibi olmak, amel ve iş
yapmaktan kesilip, sevab kazanacak bir şey yapamaz hale gelmek, erzel-i ömür.
Cehennem'in aşağısı.
Kur'an-ı kerîmde mealen
buyruldu ki:
Biz insanı ahsen-i
takvîm üzere, en güzel şekilde yarattık. Sonra onu (İnsanların bir kısmını bu
güzel surette yaratılmaları nîmetinin şükrünü yerine getirmediklerinden, yani
küfürleri (îmansızlıkları) ve isyan etmeleri sebebiyle) Esfel-i Safilîn'e
bırakırız. Îman edip salih amel işliyenler bundan müstesna; onlar için
kesilmeyecek bir mükafat vardır. (Tîn suresi: 4-6)