TEMKÎN:
Tasavvufta değişmekten,
halden hale geçmekten kurtulup, huzur ve sükuna kavuşma.
Temkîn Zamanı:
Güneşin doğuş, batış vakti
ve namaz vakti hesapları yapılırken, vakitlere eklenen veya çıkarılan zaman
miktarı. Bu vakitler hesab edilirken deniz ve ova gibi düz yerlerde güneş
merkezinin hakîkî ufkun altına inmesi esas alınır. Halbuki o yerin en yüksek
tepesinde bulunan bir kimsenin gördüğü ufuktan (zahirî ufuk) güneşin üst
kenarının batması veya doğması muteberdir.
Bu ikisi arasında
güneşin yarı çapı, bulunan yerin inhitat-ı ufku (ufuk alçalması), güneş
ışıklarının kırılması ve güneşin paralaksı kadar fark vardır ki bu farka temkin
denir.
Temkin zamanı, enlem
derecesine, mevsimlere ve yüksekliğe göre değişirse de Türkiye için ortalama 10
dakikadır.
Tanım kabaca şudur:
Tedbiren vakit girdikten 10 dakika sonra ezan okunur.