VEDÎA:
Güvenilen kimseye saklamak için verilen mal. Emanet.
Vedîa söz veya hal ile yapılan îcab ve kabul netîcesinde olur.
Veren ve alan, diledikleri zaman fesh edebilir (vazgeçebilir). (Mecelle)
Vedîa, sahibinden izinsiz kullanılamaz; ariyet, kira ve rehin ve
ödünç verilemez ve sahibinin borcu, onun izni olmadan ödenemez. Bunları izin
ile yapabilir. (Ali Haydar Efendi)