İ- ARACILARIN ŞEFAAT EDECEĞİ İNANCI

1- Katoliklerde Şefaat İnancı

Katoliklere göre şefaat, İsa’nın duasına uyumlu kılan dilek duasıdır^[1]. Onlar şefaat yerine “kurtarıcılık” kelimesini kullanırlar. Katoliklere göre “Mesih İsa, Baba’nın yanında Hıristiyanların avukatlığını yapıyor. Onlar lehine aracılık etmek için hep canlıdır. Allah’ın huzurunda daima hazır bulunur^[2]. Kendisi aracılığı ile Allah’a yaklaşanları tamamen kurtarmaya gücü yeter^[3].”

“Kutsal Ruh olmadan Tanrı’nın Oğlu’nu görmek mümkün değildir. Oğul olmadan da hiç kimse babaya yaklaşamaz. Çünkü Baba’yı tanımak Oğul’dur. Tanrı oğlunu tanımak da Kutsal Ruh aracılığıyla olur^[4]”.

“Meryem Ana avukat ve yardımcıdır. “Meryem Ananın analığı bitmemiştir. Yinelenen arabuluculuğu ile ebedi esenlikler sağlayan armağanları garanti altına almaya devam etmektedir^[5]”.

Katoliklere göre papaz “Allah’la ilgili konularda insanları temsil etmek için atanır^[6]”. O, kişisel yetkisiyle insanlara; “Baba’nın adına seni bağışlıyorum diyebilir^[7]”.

---

^{[1] Katolik Kilisesi Din ve Ahlak İlkeleri, par. 2634.}

^{[2] Katolik Kilisesi Din ve Ahlak İlkeleri, par. 519.}

^{[3] Katolik Kilisesi Din ve Ahlak İlkeleri, par. 2634.}

^{[4] Katolik Kilisesi Din ve Ahlak İlkeleri, par. 683.}

^{[5] Katolik Kilisesi Din ve Ahlak İlkeleri, paragraf 969.}

^{[6] İbranilere Mektup, 5/1.}

^{[7] Katolik Kilisesi Din ve Ahlak İlkeleri, par. 878.}