|
Eserleri hakkında
ez-Zehebî şunları söylemektedir:
"Şeyhu’l-İslam
Takıyu’d-Din Ebu’l-Abbas Ahmed b. Teymiyye -Radıyallahu anh-’ın te’lif
ettiği eserleri topladım, bunların bin esere vardıklarını tesbit
ettim. Daha sonra da onun başka eserlerini de gördüm." (Bk.
er-Reddu'l-Vâfir, s. 72)
Onun değerli öğrencisi
İbn Kayyim el-Cevziyye de "Esmâu Müellefâti İbn Teymiyye"
adını verdiği ve Salahu’d-Din el-Müneccid’in tahkiki ile Beyrut Daru’l-Kutubi’l-Cerdîe’de
basılmış, te’lif ettiği eserlere ait bir eser de yazmıştır.
Güzel bir tasnif,
güzel bir ibare, düzenleme, taksim ve açıklama noktasında oldukça
yetkin idi. Bu hususa onun hasmı İbnu’z-Zemelkanî bile tanıklık
etmiştir. (Aynı
eser, s. 105)
İbn Teymiyye
ibranice’yi, latince’yi konuşur idi.
(Evraku'n-Mecmuatun min
Hayati Şeyhi'l-İslam, s. 66)
Bunu şu sözlerinden
anlamaktayız:
"İbranice lafızlar bir
dereceye kadar Arapça lafızlara yakınlaşmaktadır. Nitekim isimler
büyük iştikak noktasında birbirine oldukça yaklaşmaktadır. Ben kitab
ehli arasında müslüman olmuş birtakım kimselerden Tevrat’ın İbranice
lafızlarını dinledim. Her iki dilin birbirine oldukça yakın
olduklarını gördüm. Öyle ki sonunda sırf Arapça bilgime dayanarak
onların İbranice konuşmalarının birçoğunu anlar oldum.
(Nakdu'l-Mantık, s. 93) |