İbn Teymiyye’nin
hasımları onun birçok mihnetlere düşmesine sebeb teşkil etmişlerdir
ki; bunlar fetvalarına ve görüşlerine muhalefet etmesi kendilerine
çokça ağır gelen fukaha, mutasavvıf ve kelamcılar arasındandır.
Defalarca hapse
atıldı. Bunlardan birisi de 26 Ramazan cuma gününe tesadüf eden 705 h.
yılındadır. Bayram gecesi el-Cub'de bir başka yere nakledildi ve tam
bir yıl orada mahpus kaldı. Daha sonra 23 Rebiulevvel 707 hicri
yılında hapisten çıktı.
Arkasından bir başka
sefer sufilerden birisinin davası dolayısıyla bir daha hapse atıldı ve
ramazan bayramı günü 709 yılında çıktı. 726 yılında bir defa daha
mihnete uğradı, fetva vermesi yasaklandı ve tutuklandı. Bu da 10 Şaban
Cuma gününe tesadüf ediyordu. İki yıl ve birkaç ay hapiste kaldı.
Pazartesi gecesi de 20 Zülkade 728 yılında vefat etti. Cenazesine
gelenlerin haddi hesabı yoktu.
İmam Ahmed’in
şu sözlerine canlı bir örnekti.
"Bid’at
ehline deyiniz ki: Bizim ve sizin aranızda fark cenazelerde bulunmalar
olsun."
İşte bu şekilde davet,
cihad, ders vermek, fetva, te’lif, tartışma, selef’in metodunu
savunmakla dopdolu bir hayattan sonra vefat etti. Ne evlendi, ne
cariye edindi, ne de geriye mal mülk bıraktı.
Yüce Allah ona bol bol
rahmetini ihsan etsin, cennetin geniş yerleri makamı olsun. Bize,
İslam’a ve müslümanlara yaptığı hizmetlerin karşılığında Allah onu en
hayırlı şekilde mükâfatlandırsın. |