Mâlik bin Dinar, gençliğinde İslâm'ı tam yaşamak ve yüce Allah'a gerçek kul olmak istiyor, ancak nefsini aşamıyor ve bu nedenle zaman zaman bunalıma giriyordu.
Derken evlendi, mutlu bir yuva kurdu ve ardından çok sevimli bir kız çocuğu dünyaya geldi.
Mâlik, kızını aşırı derecede seviyor ve onu görmeden duramıyordu. Ama takdir-i İlâhi'nin gereği kızı iki yaşına gelince âniden hastalandı ve babasının kolları arasında can verdi.
Kızının âni ölümü üzerine şok olan Mâlik, çok sevdiği yavrusunu elleri ile kara toprağa teslim etti, sonra evinde bir köşeye çekilip ağlamaya başladı.
Ağlarken uykuya daldı ve rüyâyı sâdıka denilen açık, net bir rüyâ görmeğe başladı.
Hazret-i İsrâfil Sûr'a üflüyor ve yeryüzü alt üst olup, içindekileri dışarı fırlatıyordu.
Mâlik bin Dinar da kendini ayakta buldu. Zebânileri görünce paniğe kapılıp kaçmaya çalıştı ama karşısına Cehennem çıktı.
Ya Rab! Neler oluyordu! Cehennem patlayıp ateşini saçıyor, zebâniler günahkârları yakalayıp, Cehennem'e atıyordu.
Mâlik bin Dinar, tir tir titreyip kendisinin de Cehennem'e atılmasını beklerken,
Zebâniler, "Ya Mâlik! Geri dön, senin ismin bizde yok" dediler. Biraz rahatlayan Mâlik geri dönerken sevimli, nurlu, ancak çok zayıf biri ile karşılaştı. Ondan yardım isteyince, zayıf kişi; "Bak! Ben çok zayıf olduğum için sana yardım edemem ama şu tarafa git" diye yemyeşil bir kapıyı gösterdi.
Mâlik bin Dinar kapıya yaklaşınca, içeride küçük çocukların gülüp oynadıklarını gördü. "Siz kimsiniz?" diye sordu,
"Biz, küçük yaşta ölen çocuklarız, büyüklerin Mahşer yerindeki sorgulamalarının bitmesini bekliyoruz" dediler. O anda Mâlik bin Dinar'ın kızı da koşup geldi ve babasının boynuna sarıldı.
Mâlik bin Dinar karşılaştığı olayları kızına anlatınca, kızı; "Babacığım! Zebânilerden korkup kaçman, şu anda günahlarının çokluğuna işarettir.
Cehennem'den geri dön, burada ismin yok denilmesi ileride tevbe edip, gerçek Allah dostu olacağına işarettir.
Gördüğün sevimli, nurlu ama çok zayıf kişi, senin imânındır ve şu anda imânın çok zayıftır".
O anda uyanıp, yerinden fırlayan Mâlik bin Dinar, doğruca banyoya koştu. Ağlaya ağlaya gusül abdesti aldı. İki rekat tevbe namazı kıldı.
Sonra secdeye kapanıp, "Allah'ım beni affet, Sana dönüyorum, Sana gerçek kul olacağım" diye yalvarmaya başladı.
Kul Mevlâ'ya dönünce, Rabbim diye secde edince, ağlayıp tevbe edince!..
O yüceler yücesi Allah kulunu affetmez mi?
Mâlik bin Dinar da af edilmiş ve Allah dostları arasına karışmıştı.