Ah!.. Dağ başında bir kulübe... Bir de keçi...
Sütüyle yaşıyorum. Ona baktığım kadar süt alıyor ve aldığım sütün kuvvetiyle ona bakıyorum. Ve bu "devr-i daim" makinesi, böylece son nefesime kadar işliyor. Ve ben, dünyada başka insan, hayat, hadise var mı bilmiyorum, yalnız dilimde: "Allah!"...
Allahım; sen beni dağa çıkmadan bu hale getir!..