061-SAFF SURESİ
BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM
Göklerde ve yerde olanların tümü Allah'ı tesbih etmiştir. O, üstün ve güçlüdür, hüküm ve hikmet sahibidir. (1)
Ey iman edenler,
yapmayacağınız şeyi neden söylersiniz? (2)
Yapmayacağınız şeyi
söylemeniz, Allah katında bir gazab (konusu olması) bakımından büyüdü (büyük
bir suç teşkil etti). (3)
Şüphesiz Allah, kendi
yolunda, sanki birbirlerine kenetlenmiş bir bina gibi saf bağlayarak
çarpışanları sever. (4)
Hani Musa, kavmine
demişti ki: "Ey kavmim, gerçekten benim sizin için Allah'tan gönderilmiş
bir elçi olduğumu bildiğiniz halde, niçin bana eziyet ediyorsunuz?" İşte
onlar eğrilip-sapınca Allah da onların kalplerini eğriltip saptırmış oldu.
Allah, fasık bir kavmi hidayete erdirmez. (5)
Hani Meryem oğlu İsa da:
"Ey İsrailoğulları, gerçekten ben, sizin için Allah'tan gönderilmiş bir
elçiyim. Benden önceki Tevrat'ı doğrulayıcı ve benden sonra ismi
"Ahmed" olan bir elçinin de müjdeleyicisiyim" demişti. Fakat o,
onlara apaçık belgelerle gelince: "Bu, açıkça bir büyüdür" dediler.
(6)
İslam'a çağrıldığı
halde, Allah'a karşı yalan uyduranlardan daha zalim kimdir? Allah, zalim bir
kavmi hidayete erdirmez. (7)
Onlar, Allah'ın nurunu
ağızlarıyla söndürmek istiyorlar. Oysa Allah, kendi nurunu tamamlayıcıdır;
kafirler hoş görmese bile. (8)
Elçilerini hidayet ve
hak din üzere gönderen O'dur. Öyle ki onu (hak din olan İslam'ı) bütün dinlere
karşı üstün kılacaktır; müşrikler hoş görmese bile. (9)
Ey iman edenler, sizi
acı bir azabdan kurtaracak bir ticareti haber vereyim mi? (10)
Allah'a ve O'nun Resulü'ne
iman edersiniz, mallarınızla ve canlarınızla Allah yolunda cihad edersiniz. Bu,
sizin için daha hayırlıdır; eğer bilirseniz. (11)
O da sizin günahlarınızı
bağışlar, sizi altlarından ırmaklar akan cennetlere ve Adn cennetlerindeki
güzel konaklara yerleştirir. İşte 'büyük mutluluk ve kurtuluş' budur. (12)
Ve seveceğiniz bir başka
(nimet) daha var: Allah'tan 'yardım ve zafer (nusret)' ve yakın bir fetih.
Mü'minleri müjdele. (13)
Ey iman edenler,
Allah'ın yardımcıları olun: Meryem oğlu İsa'nın havarilere: "Allah'a
(yönelirken) benim yardımcılarım kimlerdir?" demesi gibi. Havariler de
demişlerdi ki: "Allah'ın yardımcıları bizleriz." Böylece
İsrailoğullarından bir topluluk iman etmiş, bir topluluk da inkâr etmişti.
Sonunda Biz iman edenleri düşmanlarına karşı destekledik, onlar da üstün
geldiler. (14)