111-TEBBET SÛRESİ

Kur'ân-ı Kerim'in yüz on birinci sûresi olup 5 ayetten müteşekkildir. Mekke'de Fatiha sûresinden sonra nazil olmuştur. Surenin konusu, Allah ve Peygamber düşmanı Ebu Leheb ve karışıdır. Hazreti Peygambere dîni tebliğ ve yakın akrabalarını İslam’a davet görevi verilince, Hazreti Peygamber, Kureyş'in ileri gelenlerini! Safa tepesinde toplamış ve onları dîne davet etmişti. Fakat aralarında bulunan amcası Ebu Leheb, küçümsediği yeğeni tarafından toplantı yerine çağırılmış olmasını hazmedememiş ve ona "elin kurusun emi; bizi bunun için mi burada topladın?" demişti. Bunun üzerine, hem onu, hem de diken toplayarak onları Hazreti Peygamberin geçeceği yollara atan' karısı Ummu Cemil'i lanetleyen bu süre indirilmiştir. Sureye, Tebbet suresi denildiği gibi, Leheb suresi, veya Mesed sûresi_de denilmiştir.

 Rahman ve Rahîm olan Allah'ın adıyla

1-         Asıl Ebû Leheb'in elleri kurusun. Nitekim kurudu da.
 2-         Ne malı ve ne de kazandığı ona hiçbir fayda sağlamadı.
 3-         Alevli bir ateşe varıp dayanacaktır.
4-5-     Boynunda liften yapılmış bir ip olduğu halde, odun hamalı olarak karısı da onunla birlikte o ateşe girecektir.