﴿ اَلْْبَرُّ ﴾

BER

Bu isim, Kur’an’da şöyle geçmektedir:

Hiç şüphesiz, biz bundan önce O’na dua (kulluk) ederdik. Gerçekten O, iyi­liği bol (Ber), esirgemesi çok olanın ta kendisidir. [1]

Ber ismi birçok hadiste de geçer. Bütün İslâm âlimleri bunun Al­lah’ın isimle­rinden biri olduğu üzerinde görüş birliğine varmışlardır. Aşağıdaki âyet­ler bu ismin kullar için de kullanılabileceğini göstermektedir:

Anneme iyilik yapmayı (ona itaat etmeyi) (berran) de emretti. [2]

Ana ve babasına iyilik yapardı (onlara itaatkârdı) (berran). [3]

Ber, iyilik yapan demektir. Mutlak iyilik sahibi, her iyilik ve güzelliğin kendi­sinden kaynaklandığı Yüce Allah’tır.[4]


 

[1]     Tur, 28.

[2]     Meryem, 32.

[3]     Meryem, 14. Bkz. Kurtubî, a.g.e., 1/333.

[4]     Gazâlî, a.g.e., s.  100.