﴿ اَلْكَبِيرُ - اَلْمُتَكَبِّرُ ﴾

el-KEBÎR - el-MÜTEKEBBİR

“el-Kebîr”[1] ve “el-Mütekebbir”,[2] Allah’ın isimlerindendir.

“el-Mütekebbir”in anlamı hakkında bazı müfessirlerin görüşleri şöyledir:

Katâde ve bir çoğu der ki: “Her türlü kötülükten (imtina ederek) büyüklenendir.”[3]

Yine Katâde der ki: “Her türlü kötülüklerden (imtina ederek) büyüklenendir.”[4]

Mukâtil’de der ki: “Her türlü kötülükten uzak ve yüce olandır.”[5]

Ebu İshâk’da der ki: “Kullarına zulmetmekten uzak ve büyük olandır”[6]

 

* * *


 

[1]      “el-Kebîr”  ismi, Kur’an-ı Kerim’de 6 defa geçmektedir. Bunlar; Nisâ: 4/34, Ra’d: 13/9, Hacc: 22/62, Lukmân: 31/30, Sebe’: 34/23, Gâfir: 40/12.

        “el-Kebîr” ismi, fâil vezninde olup “büyük” manasındadır. Yüce Allah; yücelik, büyüklük, azamet ve ululuk sıfatlarıyla nitelenmiştir. O, her şeyden büyüktür, her şeyden yücedir ve her şeyden uludur. (ç)

[2]      “el-Mütekebbir” ismi ise, Haşr: 59/23’de geçmektedir. “el-Mütekebbir”, varlıkların sıfatlarından uzak ve yüce olandır. Allah Mütekebbir’dir. Yücelik ve azamette kendisine karşı çıkan azgın varlıkların bellerini kırıp güçlerini yok edendir. (ç)

[3]      İbn Kesîr, Tefsiru’l-Kur’ani’l-Azîm, 4/367

[4]      İbn Cerîr, Câmiu’l-Beyân, 28/56’de bunun benzerini rivayet etmiştir.

[5]      Beğavî, Meâlimu’t-Tenzîl, 4/327’de bunun benzerini rivayet etmiştir.

[6]      Şifâu’l-alîl, s. 180