Yahûdilikte rabbilerin Mişna'ya yaptıkları yorumlar için kullanılan bir terimdir. Bunlar Filistin ve Babil'deki yahûdi din bilginlerince çok tartışıldı ve hem Mişna hem de Gemara, 5. yy'dan itibaren Filistin ve Babil Talmudlarına dönüştürüldü.