14) Sur’a Üfürümek:

İsrafil ismi ise İbranice serafim kelimesinden geldiği, sonra serafin ve serafil şeklinde değiştirilerek İsrafil haline getirildiği, şan ve şeref anlamında olduğu söylenmştir. Dört mukarreb ve büyük melekten biri olup, başlıca görevleri; kıyametin kopmasını, sonra ölülerin dirilmesini bildiren Sur’u iki defa üflemektir. Bu sebeple Sur meleği diye bilinir. Bu çok önemli hadisenin kesin delili şu ayeti kerimedir:

"Sur üfürülünce, Allah’ın dilediğinden başka göklerde ve yerde ne varsa hepsi (düşüp) ölür(ler). Sonra Sur’a bir daha üflenince, (ölüler dirilerek) ayağa kalkıp bakışır dururlar" (Zümer: 39/68)

İsrafil’in, kıyamet günü (görevini yapmak üzere) herkesten önce uyandırılacağı, Kudüs’te Sahratullah’a dayanarak Allah’ın emri ile ölülerin dirilmesi işareti veren Sur’u ikinci defa üfleyeceği kabul edilir.

İsrafil’in bu mühim görevi yerine getireceği Kıyametin kopması anına kadar geçen uzun zaman içinde, Levh-i Mahfuz’da yazılı olan Allah’ın ilahi iradelerini okumak ve her defasında mukarreb meleğe bildirmekle görevli olduğu, ayrıca üç yıl süreyle Peygamber Efendimiz’e refakat ettiği, ona peygamberliğini onun bildirdiği, Cebrail’in daha sonra Kur’an-ı Kerim’i tebliğ etmeye başladığı rivayet edilmiştir.[1]