Ebu Hureyre’nin rivayetine göre Rasulullah (s.a.v.) şöyle buyurmuştur:
"Muhakkak Allah’ın yolda dolaşan, zikir ehlini arayan melekleri vardır. Allah’ı zikreden bir topluluk görürler ve geliniz hacetinize, diye nida ederler. O zikredenleri dünya semasına kadar kanatlarıyla kuşatırlar. Rableri kullarının durumunu onlardan daha iyi bildiği halde onlara:
"Kullarım ne diyorlar?" diye sorar. Melekler:
"Seni tesbih ediyorlar, seni tekbir ediyorlar ve seni ululuyorlar." derler. Allah (c.c.):
"Onlar beni gördüler mi?" buyurur. Melekler:
"Hayır vallahi seni görmediler." derler. Allah (c.c.):
"Şayet seni görselerdi sana daha sağlam ibadet eder, seni daha fazla ulular ve sana daha çok tesbih ederlerdi.” derler. Allah (c.c.):
“Benden ne istiyorlar?" buyurur. Melekler:
"Senden cennet istiyorlar." derler. Allah (c.c.):
“Onlar cenneti gördüler mi?” buyurur. Melekler:
"Hayır vallahi yarabbi cenneti görmediler." derler. Allah (c.c.):
“Şayet onlar cenneti görseler nasıl olur?” buyurur. Melekler:
“Onu daha şiddetle isterler ve onun hakkındaki rağbetleri de artar." derler. Allah (c.c.):
"Onlar neden (korkup) sığınıyorlar?" buyurur. Melekler:
"Cehennemden" derler. Allah (c.c.):
“Onlar cehennemi gördüler mi?” buyurur. Melekler:
"Hayır vallahi onu görmediler." derler. Allah (c.c.):
“Onu görselerdi nasıl olurdular?” buyurur. Melekler:
“Şayet onu görselerdi ondan daha şiddetle kaçarlar daha fazla da korkarlardı." derler. Allah (c.c.):
“Sizi şahit tutuyorum ki ben onları affettim.” buyurur. Meleklerden bir tanesi:
"Aralarında onlardan olmayan filan da var. Bir ihtiyaç için gelmişti." oer. Allah (c.c.):
"Onlar öyle bir cemaat ki onlarda oturan kimselerşaki olamazlar." buyurur.[1]