Ebu Said el-Hudri’den rivayet edildiğine göre bir gece Useyd b. Hudayr hurma harmanında (Kur’an) okurken birden bire atı şahlanmış. Fakat yine o okumaya devam etmiş. Sonra at tekrar şahlanmış.
İbn-I Hudayr demiş ki: “Atın (oğlum) Yahya’yı çiğnemesinden korktum. Kalkıp yanına gittim. Bir de ne göreyim. Başımın üstünde gölgelik gibi bir şey! İçinde kandillere benzer bir şeyler var. Bu gölgelik göğe çıktı, hatta onu göremez oldum. Ertesi sabah Rasulullah’a giderek:
"Ya Rasulallah! Dün akşam ben gece yarısı hurma harmanında Kur’an okurken birden atım şahlandı.“ dedim. Rasulullah hemen:
"Oku İbn-i Hudayr.” buyurdular. (Dedim ki):
“Ben yine okudum. Fakat hayvan sonra tekrar şahlandı." Rasulullah yine:
"Oku İbn-i Hudayr.” buyurdular. (Dedim ki):
“Ben artık okumaktan vazgeçtim. (Oğlum) Yahya ata yakındı. Onu çiğner diye korktum. O sırada gölgelik gibi bir şey gördüm. İçinde kandillere benzeyen birşeyler vardı. Bu gölgelik göğe çıktı. Nihayet onu göremez oldum." Bunun üzerine Rasulullah (s.a.v.):
"Bunlar meleklerdir. Seni dinliyorlarmış. Eğer okumaya devam etseydin, sabaha kadar seni dinlerler, halk ta onları görür, halktan gizlenmezlerdi." buyurdular.[1]