Bunlara "illiyyûn" ve "kerûbiyyûn" melekleri de denilmektedir. Nisa: 4/172. ayetinde Mesih ve Allah'a yakın meleklerin (el-melâiketü'l-mukarrabûn) Allah'ın kulu olmaktan çekinmedikleri bildirilmektedir. Enbiya suresinde ise göklerde ve yerde bulunanların O'nun hizmetinde oldukları beyan edildikten sonra; O'nun huzurunda bulunanların O'na ibadet hususunda kibirlenmedikleri, ibadetten usanmadıkları, gece gündüz O'nu tesbih ettikleri bildirilmektedir.[1] Kur'an'da arşı taşıdıkları ve onun çevresinde bulundukları[2] ifade edilen, Allah'ı hamd ve tesbih eden melekler de bunlar içinde sayılmaktadır. [3]