Haklarında vacip olan sıfatlar ve muhal bulunan noksanlıklar dışında kalan hareket ve davranışlar, peygamberler hakkında caiz olan şeylerdir. Çünkü onlar da birer insan olarak, her insan gibi yerler, içerler, uyurlar, evlenirler, ticaret ve sanatla iştigal edebilirler, hasta olabilirler veya düşmanları tarafından eziyete maruz kalabilirler ; hatta işkence edilip öldürülebilirler; dünya ile ilgili işlerde hata da edebilirler. Bütün bu beşeri haller, peygamberler hakkında caiz olan şeylerdir.[1]
[1] Fazla bilgi için bk. Et-Taftazani, Şerhu’l-Makasıd: 2/142-146; el-Cürcani, Şerhü’l-Mevakif: 3/204-215; Osman Abdü’l-Mün’im İyş, Tavdıhu Risaleti’t-Tevhid: 2/7-10; Saît Ramazan el-Butî-Kübrâ el-Yakîniyyât el-Kevniyye: 192-195; Ali Arslan Aydın, a.g.e. s. 188-193; Ali Arslan Aydın, Şamil İslam Ansklopedisi: 5/200; bkz. Furkan: 25/20; Ra’d: 13/38; Ahmet Kalkan, Kur’an Kavram Tefsiri.