“Andolsun ki biz Nuh’u kavmine göndermiştik: “Şüphesiz ben, sizin iiçin apaçık bir uyarıcıyım.”“... Ondan başka ilahınız yoktur...” (A’raf: 7/59)
“Allah’dan başkasına ibadet etmeyin. Gerçekten ben sizin için acıklı bir günün azabından korkuyorum demişti.” (Hud: 11/26)
Nuh (a.s.) 950 yıl boyunca kavminin dikkatini yalnızca Allah’a kulluğa, tek ilaha kulluğa çekmişti. Davetinde karşılık beklemiyordu. Hiçbir menfaati yoktu. Kendisine kulluk edilmesini ve kendisinin önderliğinde bir yönetim de istemiyordu.
Nuh (a.s.); kendi kavminin tapmış oldukları, ya da Allah’tan başka kendilerine ilah yaptıkları putları tek tek ele alıp red etmedi. Ama Nuh (a.s.) çok iyi biliyordu ki bir tek ilaha kulluk, diğer tüm ilahların red edilmesini sağlayacaktı. Yani bataklık kuruyacaktı.
Nuh (a.s.) kavmine bir tek ilaha olan kulluğun getirisini de hatırlatmıştı:
“Allah’a kulluk edin; O’ndan sakının ve bana itaat edin.” (Nuh: 71/3)
“ki Allah günahlarınızı size bağışlasın... (Nuh: 71/4)
“Dedim ki: Rabbinizden bağışlanma dileyin; doğrusu O, çok bağışlayandır. Size gökten bol bol yağmur indirsin. Sizi mallar ve oğullarla desteklesin; sizin için bahçeler var etsin, ırmaklar akıtsın.” (Nuh: 71/10-12)
Kendilerini yaratan ilahın vaadiydi bunlar. Bir tek ilaha kullukla mükâfatlanacaklardı.
Nuh (a.s.)’ın tek ilaha kulluğa daveti kavminin tepkisine yol açmıştı. Tek ilaha olan kulluğu sapıklıkla suçlayıp Nuh (a.s.)’ı cinlenmiş olarak vasıflandırdılar.
“Onlardan önce Nuh’un kavmi de yalanlamıştı. Kulumuzu yalanladılar ve “Cinlenmiştir” dediler. Ve o(na çeşitli eziyetler yapılarak tebliğden vazgeçmeye) zorlandı.” (Kamer: 54/9)
Nuh (a.s.) kavmine ne yapmıştı, nasıl bir yaptırımda bulunmuştu ki bu kadar yoğun bir tepki aldı? Onların ilahlarına sövmemişti. Değer yargılarıyla dalga da geçmemişti!
Bakıyoruz; [1]