Hud(a.s.) kavminin tapacağı tek ilahın, günahları bağışlayacağını ve dünyadayken de mükâfatlandıracağını hatırlatmasına rağmen; dualarına cevap vermeyen, kendilerini işitmeyen, rızık vermeyen ilahlarını “tek ilaha kulluğa” değişmediler.
“Dediler ki:“Ey Hud, sen bize apaçık bir belge getirmedin. Biz, sen söyledin diye tanrılarımızı terk edecek de değiliz, sana inanacak da değiliz.” (Hud: 11/53)
“Biz ancak şunu deriz: İlahlarımızdan biri seni fena çarpmış.” (Hud: 11/54) [1]