4) İstiâze (Sığınmak):

 

“De ki: Sabahın Rabbine sığınırım.” (Felak: 113/1)

“De ki: İnsanların Rabbine sığınırım.” (Nas: 114/1)

Sığınmak, korkulan bir şeyden kaçmak, bu korkuyu üzerimizden atabilecek birine başvurmak demektir. Ve bu en büyük ibadetlerden biridir.[1]

İstiâze, hoşlanılmayan bir şeyden himaye edilmeyi istemek demektir. Buna göre istiâzede bulunan kişi sığındığı kimsenin himayesine girmiş ve ona güvenip dayanmış, ona bağlanmış demektir.


 

[1] Ziyaeddin el-Kudsi, İşte Tevhid, Hak Yayınları: 18.