Allah'tan başkasına tapanlar, sadece cinler ve insanlardır. Tapılanlar, yani mâbud, rab ve ilâh edinilen varlıklar ise; ibâdet kavramının geçtiği âyetlerde Allah'tan başkaları[1], Allah'tan başka, insanlara fayda ve zarar vermeye gücü yetmeyenler[2], işitmeyen, görmeyen ve insanlara hiçbir şey kazandırmayanlar[3], Allah'tan başka tapınılan putlar/evsân[4], heykel şeklindeki putlar/asnâm[5], sahte tanrılar/ilâhlar[6], heykeller[7], tâğut[8], şeytan[9], ataların taptığı şeyler[10], Allah'a ortak koşulanlar[11], cinler[12], insanlar[13], melekler[14], Allah'tan başka dost tutulanlar[15], Allah'tan başka ilâh diye isimlendirilen putlar[16], kâfirlerin taptığı şeyler[17], elle yontulup yapılanlar[18] olarak zikredilmişlerdir. [19]
[1] 6/56; 10/104.
[2] 5/76; 10/18.
[3] 19/42.
[4] 29/17.
[5] 14/35; 26/70, 71.
[6] 43/45.
[7] 21/53.
[8] 5/60; 39/17.
[9] 36/60; 19/44.
[10] 11/62, 87, 109; 14/10.
[11] 10/28.
[12] 34/41.
[13] 23/47.
[14] 34/40; 43/19-20.
[15] 39/3.
[16] 12/40.
[17] 37/161.
[18] 37/95.
[19] Ahmet Kalkan, Kur’an Kavram Tefsiri.