Kaynak: Şamil İslam Ansiklopedisi, Cilt 5 – Akit Gazetesi

 

 

  1. Şeyhleri ve müritleri Allah’a ulaştıran  batıl ilahlar (S.29)

 

 

           KUTUB

Değirmen taşının miline verilen ad. Tasavvuf­ta, evrenin manevi yönetiminden sorumlu ve­liler hükümetinin başkanı. Mutasavvıflara göre değirmen taşı milin çevresinde döndüğü gibi bütün evren de kendisinin çevresinde döndüğü için veliler başkanına kutub denilmiştir. Herhangi bir sıfatla birlikte kullanılmadığında kutub kelimesi bu başkanı dile getir­mekle birlikte, birden çok kutubdan söz etmek müm­kün olduğundan Kutub yerine Kutbu'l-Aktab (Kutublar Kutbu) deyimi kullanılır. Kutub'a, kendisine sığınanlara yardım eden anlamında Gavs ya da Gavsu'l-Azam da denir.

Kutub, varlığın yaratılış nedeni olan Muhammedî haki-katin (Hakikat-ı Muhammediye) kendisinde tecelli ettiği kişidir. Veliliğin son ve en yüksek makamı olan kutublu-ğa kişi kendi çaba ve çalışması ile değil, ancak Allah'ın bağışı, vergisi sonucu gelebilir. Kutubluk makamının Kutbu'l-irşad ve Kutbu'l-Aktab ya da Kutbu'l-Vücud de­nilen iki çeşidi vardır. Kutbu'l irşad, nübüvvet (peygam­berlik) kurumunun iç yüzünü (batın); Kutbu'l Vücud ise son Peygamber Hz. Muhammed (s.a.s)'in iç yüzünü temsil eder. irşad kutubları nebiler gibi çok olabilir; fakat Vücud Kutbu her dönemde ancak bir tane bulunabilir.

Tasavvufi kitaplarla mutasavvıflar arasında sık kullanı­lan Aktab-ı Erbaa (Dört Kutub) deyimi genellikle Abdül-kadir Geylani, Ahmet Rufai, Ahmet Bedevi ve ibrahim Desuki'yi dile getirir. Bazan Ebu'l-Hasan eş-Şazili, ibra­him Desuki yerine dördüncü kutub olarak anılır. Mevla-na Celaleddin Rumi, Hacı Bektaş Veli, Hacı Bayram Veli ve şeyh Şaban Veli de Anadolu'nun dört kutbu kabul edilir.

Kutb'un başında bulunduğu Ricalu'l-Gayb (Gayb Erenleri), Merdan-ı Huda, Merdan-ı Gayb ve Hükumet-i Sufiye (Mutasavvıflar hükümeti) gibi adlarla anılan veliler düzeninde Kutub'un sağ ve solunda imaman denilen iki imam yeralır. Kutub'un sağında yeralan imam (imam-ı Yemin), Melekut aleminin işleri ile; sol yanında yeralan imam (imam-ı Yesar) ise Mülk aleminin işlerine bakar. Sağdaki imam, Kutub'un hükümlerine; soldaki imam, Kutub'un hakikatine mazhardır. Kutub öldüğü zaman yerine soldaki imam geçer.

Halk arasında daha çok Üçler olarak anıları Kutub ve imaman'ın altında yeryüzünün dört yönünü yöneten Evtad-ı Erbaa (Dört Direk), daha aşağılarda ise yedi iklimi yöneten Yediler (Abdal, Ahyar), halka yardım eden Kırk­lar (Nüceba) ve insanları gözetleyip denetleyen Üçyüzler (Nükeba) bulunur.

Hucviri gibi bazı mutasavvıf yazarları "Bunların sıhhati üzerinde Ehl-i Sünnetin icmaı vardır" (Keşfu'l Mahcub, Hakikat Bilgisi, istanbul 1982, s! 330) dese de özellikle islam kelam ve hukuk bilginleri Kutub inancını islam'ın temel inanç ilkeleriyle bağdaşmaması nedeniyle onayla­mamışlardır. Nitekim Kanuni dönemi Osmanlı Şeyhülis­lâmlarından Sa'di Efendi (ö. 1538), kendisi de Ahmedi-ye tarikatına bağlı bir mutasavvıf olduğu halde, Kutub inancı ve Kutub'un varlığı konusunda verdiği fetvada "Küfürdür. Tecdid-i iman ve nikah lazım olur ve Kutub'un vücudu fukaha katında sabit değildir." demiştir (Nakle­den M. Zeki Pakalın, Osmanlı Tarih Deyimleri ve Terim­leri Sözlüğü, c. 2, s. 332, ayrıca bk. Ricalu'l-Gayb ve Veli).

Ahmed ÖZALP