HABEŞİSTAN'A HİCRET

Kureyş'in bu eziyet ve işkencesi karşısında Resûlullah (s.a.v.) ashabının Habeşistan'a hicret etmesine (göç etmesine) izin verdi. Zira hiç kimseye zulüm ve haksızlık etmeyen Habeşistan kralı Necâşî'nin yurdunda huzur ve güven bulabilirlerdi. Osman bin Affân ve hanımı Resûlullah'ın kızı Rukayye'nin, Ca'fer bin Ebû Tâlib ve hanımı Esmâ binti Umeys'in, Zübeyr bin Avvâm'ın ve daha başkalarının da katıldığı yaklaşık yetmiş kişiden oluşan bir grup insan Habeşistan'a doğru yola çıktı.

Orada Necâşî'nin misafirperverliğinde güven ve huzura kavuştular. Kureyşliler onları oradan çıkarmak için ellerinden geleni yaptılar. Amr bin Âs'ı birçok hediyeyle Necâşî'ye gönderdiler. Amr bin Âs, Necâşîye gelerek, kendisine gelip sığınan bu insanların, Hz. İsa ve annesi bakire Hz. Meryem hakkında kendisinin benimsediği inanca aykırı düşüncelere sahip olduklarını iddia etti. Fakat Necâşî, söylenen ballı sözlerle kolayca ikna edilecek bir adam değildi. Ca'fer bin Ebû Tâlib'in konuşmalarında, en küçük bir duraksama ve tereddüt göstermeksizin İslâm dinini ve Hz. İsa'yı savunduğunu görünce gerçeği anladı. Kureyş'in elçisini getirdiği hediyelerle birlikte elleri boş bir şekilde geri gönderdi!