- Ben sanki şu anda Cafer’e bakıyorum. Atından indi. Sonra Şakra adlı atını öldürdü. Sonra şehid düşünceye kadar savaştı ve
“Ne güzeldir cennet! Onun yaklaşması ne hoştur! Havası güzel, içecekleri serindir. Rumlar da soyu sopu belli olmayan bir millettir ve azaba uğramaları yaklaşmıştır. Onlarla karşılaştığım zaman, onları vurmak boynumun borcudur” anlamında şiirler okuyordu.[1]
[1] Bidaye, IV/244 (İbn İshak, Beni Mürre b. Avf kabilesinden, Abbad b. Abdullah b. Zübeyr’in süt babasından).
Muhammed Yusuf Kandehlevi, Hayatu’s-Sahabe, Akçağ Yayınları: 1/515