MUĞNİ’L-MUHTAC

İFLAS / TEFLİS

 

1. TEFLİS'İN SÖZLÜK VE TERİM ANLAMLARI

 

"Teflis" kelimesi sözlükte "iflas eden kişiyi duyurmak ve onu iflas niteliğiyle [herkese] tanıtmak" anlamına gelmektedir. Bu sözcük, malların en düşüğü olan "fuICıs" sözcüğünden alınmıştır.

 

Teflis sözcüğünün terim anlamı ise "hakimin borçlu bir kimsenin malı üzerinde tasarrufta bulunmasını engellemek suretiyle onu iflas etmiş olarak ilan etmesidir."

 

[*] - Bu konuda temel delil Darekutnl'nin rivayet ettiği ve Hakim'in de senedini sahih kabul ettiği şu hadistir: Hz. Peygamber (s.a.v.) Muaz'ın malı üzerindeki tasarruflarına kısıtlama getirdi ve onun borcu sebebiyle mallarını sattı. Satım bedelini alacaklılar arasında dağıttı. Her bir alacaklıya alacaklarının yedide beşi kadar bir miktar düştü. Hz. Peygamber (s.a.v.) onlara "sizin bundan bafika alabileceğiniz bir şey yoktur" dedi. (Müstedrek, Buyu', 2, 59; Darekutni, Buyu', 4, 231)

 

"Müflis" sözcüğü halk arasında [örfte] malı olmayan kimseye, din dilinde ise -Zakirü'l-hikmenin de belirttiği gibi- malvarlığı borcuna yeterli olmayan kimseye denir.

 

BİR SONRAKİ SAYFA İÇİN AŞAĞIDAKİ LİNK’E TIKLAYIN

 

2. İFLASINA KARAR VERİLECEK KİMSELER